Το Desktop του server στον οποίο έχω εγκαταστήσει το xfce, επιτέλους μετά από μερικές ώρες δοκιμών και αλλαγών με αφήνει ικανοποιημένο. Ακόμα και στο xfce υπάρχουν ένα σωρό πράγματα που μπορείς να αλλάξεις ώστε να δημιουργήσεις ένα λειτουργικό, σύμφωνα με τις ανάγκες σου, desktop. Μπράβο σου λοιπόν xfce! Άιντε να κάνουμε και καμία δουλειά τώρα.
Ωραία, θέλω να μεταφέρω κάποια αρχεία από το pc μου που βρίσκεται στο ίδιο δίκτυο με τον server, οπότε μμμ, που είναι τα places... που στην ευχή βλέπεις το network;

Αρχίζω και φορτώνω. Άντε πάλι. Ο καλύτερος πελάτης του Google έχω γίνει.
Μάλιστα. Το xfce (Xubuntu) δεν έρχεται με εγκαταστημένο κάποιο γραφικό πρόγραμμα ώστε να μπορείς να δεις το δίκτυο όπως στο Ubuntu και στο Kubuntu.
Καιρός να χρησιμοποιήσω την αγαπημένη μου εντολή: sudo apt-get install ...
Από το ψάξιμο καταλήγω στο ότι υπάρχουν δυο επιλογές: η μια είναι το fuse και η άλλη το pyNeighborhood.
Η προσπάθεια μου με το fuse αποτυγχάνει, μετά από αρκετή ώρα, με ντροπιαστικό τρόπο, τον οποίο δεν θα αναφέρω.
Με σκυμμένο το κεφάλι και μην έχοντας καν κουράγιο να γράψω εντολή στο Terminal, ανοίγω το Synaptic και εγκαθιστώ το πακέτο pyNeighborhood.
Μετά δημιουργώ έναν launcher στο desktop (κάνοντας δεξί κλικ πάνω στο desktop και επιλέγοντας “Create Launcher”) με την εντολή gksudo pyNeighborhood. Αυτό το κάνω γιατί, για να “τρέξει” το pyNeighborhood χρειάζεται root δικαιώματα. ( έτσι λέει ο μάστορας στο http://ubuntuforums.org/showthread.php?t=500734 - κάτι θα ξέρει...)
Κάνω διπλό κλικ, ανοίγω το pyNeighborhood , ναι, για να δούμε, ωπ, έλα...Να τα μας!! Όλα δουλεύουν!
(το καλό με το Internet είναι ότι μπορείς να βρεις λύση σχεδόν για τα πάντα. Το κακό είναι ότι δεν έχεις την χαρά να ανακαλύψεις τον τροχό από μόνος σου – ή το αποσμητικό μασχάλης, αν αυτή είναι η ανάγκη σου...)
Πειράζω λίγο τις ρυθμίσεις:
General tab:
Mount folder: /media/network (ή μπορείς να αφήσεις το default /mnt/lan, ή μπορείς να βάλεις οτιδήποτε άλλο θέλεις)
File Managers tab:
delete default
create new: thunar
Όλα καλά, να μην είχα και αυτόν τον καταραμένο θόρυβο από τα ανεμιστηράκια που μου προκαλεί πονοκέφαλο. Μάλλον ήρθε η ώρα να επέμβω στα εντόσθια των μαύρων server. Ο πονοκέφαλος μου μεγαλώνει μόνο που το σκέφτομαι.

Ένα από τα πιο χρήσιμα πράγματα που ανακάλυψα όταν άρχισα να χρησιμοποιώ Linux και δεν υπάρχει στα Windows. Χρησιμοποιείς το μεσαίο κουμπί του mouse για να κάνεις paste. Πως γίνεται; Απλά. Χρησιμοποιείς το αριστερό κουμπί του mouse για να μαρκάρεις το κείμενο που θέλεις να αντιγραφεί, ακριβώς όπως το κάνεις και σε κάθε άλλη περίπτωση, πηγαίνεις στην εφαρμογή που θέλεις να κάνεις paste το κείμενο και πατάς το μεσαίο κουμπί του mouse. Βουαλά. Ζήτω ο Χ!!

Εντάξει, εντάξει. Λίγο ψάξιμο στο Internet δεν κάνει κακό. Εξ' άλλου πως θα δικαιολογήσουμε το κόστος της ADSL; Λοιπόν ο Ubuntu Server σαν γνήσιος Linux server δεν έρχεται με προεγκαταστημένο κάποιο γραφικό περιβάλλον για λόγους ταχύτητας και συντήρησης πόρων. Άλλωστε αν είσαι ικανός να στήσεις έναν Linux server τι να το κάνεις το γραφικό περιβάλλον, σωστά; Terminal, μπύρα και γιαούρτια (για πρωτεΐνες) είναι τα μόνα που χρειάζεσαι. (από την άλλη πως θα πορνό-σερφάρεις χωρίς GUI; )
Τέλος πάντων, μιας και 'γω, χωρίς γραφικό περιβάλλον δεν λειτουργώ, (άλλωστε τις περισσότερες εντολές στο terminal τις γράφω με copy/paste - άντε και με middle κλικ) αποφασίζω γρήγορα-γρήγορα να εγκαταστήσω το xfce μιας και αποτελεί ενα “ελαφρύ” και γρήγορο desktop environment που δεν θα επιβαρύνει τον server μου όσο το Gnome ή το KDE και ταυτόχρονα έχει όλα τα απαραίτητα για εναν πορωμένο GUI-user σαν εμένα.
Εύκολο λοιπόν:
sudo apt-get install xubuntu-desktop
(είμαι πολύ ειδήμων, δεν κοίταξα καν στο Internet...)
USERNAME is not in the sudoers file
(βλαμμένος είσαι, τι είναι αυτά που λες; Είμαι ο sudo ο ίδιος. Άντε πάλι.)
sudo apt-get install xubuntu-desktop
(πατάω το enter με όλη μου την δύναμη μπας και φοβηθεί)
USERNAME is not in the sudoers file
Λοιπόν, ένα πράγμα που δεν μπορείς να κάνεις στο Linux, είναι να το φοβίσεις.

Πίσω στο Internet λοιπόν -
Το βρήκα. Φαίνεται ότι υπάρχει ένα bug στην διαδικασία εγκατάστασης του Ubuntu server 7.10.
Όταν κατά την διαδικασία εγκατάστασης επιλεγούν:
- η εγκατάσταση του "mail server"
-και "No configuration" όταν η διαδικασία ρωτάει ποιο configuration να χρησιμοποιήσει για τον “mail server”

τότε ο αρχικός user account (αυτόν που δημιουργείς κατά την διαδικασία εγκατάστασης) δεν προστίθεται στο admin group. Όπερ, “δεν είσαι ο sudo”.
Η λύση είναι να κάνεις boot σε recovery mode και να δώσεις τις πιο κάτω εντολές:

addgroup --system admin
adduser USERNAME admin
echo '%admin ALL=(ALL) ALL' >>/etc/sudoers

όπου "USERNAME" είναι το όνομα του αρχικού user account που δημιουργείται κατά την διαδικασία εγκατάστασης.
Κάνεις reboot και όλα πρέπει να έχουν φτιάξει. Έτσι τουλάχιστον λέει το https://bugs.launchpad.net/ubuntu/+source/user-setup/+bug/158952. Για να ιδούμε.
Ναι, μμμ, local boot...ναι, ναι, enter, ναι, sudo apt-get install xubuntu-desktop...
ΝΑΙ!!! Πάρτα!!! Το 'ξερα ότι τόσα χρόνια αντιγραφής στο ελληνικό πανεπιστήμιο δεν θα πήγαιναν χαμένα.!!!
Βέβαια από την άλλη, η ξεφτίλα του να είσαι ο μοναδικός user στο σύστημα και αυτό να σου φτύνει στην μούρη ένα “δεν είσαι sudo ρε...” δεν ξεχνιέται εύκολα. (για να κάνω installation ήμουν αρκετά sudo ε; Μετά δεν με είχες ανάγκη, ¨έτρεχες” και μόνο σου – μηχανήματα του σατανά!) Για μια στιγμή νόμιζα ότι είχα εγκαταστήσει Windows Vista. Μπρρρρ...
Τουλάχιστον η ταχύτητα με την οποία τρέχει το xfce στον server με έκανε να νιώσω λίγο καλύτερα. Διάολε, οι εφαρμογές ανοίγουν πριν καλά καλά κάνω κλικ. Σχεδόν σαν το άτιμο το μηχάνημα να διαβάζει την σκέψη μου.
Λες το “χάρισμα” να πιάνει και στο Linux;
Ή απλώς πρόκειται για κάποιο bug ακόμη;
Τα νεύρα μου.

Πατάς enter και βγαίνεις σε Terminal. Αυτό. Αυτή είναι η λύση. Αφού κάνεις 2-3 φορές πρώτα reboot για να σιγουρευτείς ότι το ρημάδι το μήνυμα συνεχίζει να εμφανίζεται. Τώρα για ποιον ακριβώς λόγο συμβαίνει αυτό, δεν κατάλαβα, αλλά μπορείτε να διαβάσετε την απάντηση στο παρακάτω link: http://ubuntuforums.org/showthread.php?t=539594.
Αλλά...μισό λεπτό, βγαίνεις σε Terminal; Ε, που είναι το γραφικό περιβάλλον, gnome, kde, xfce κάτι βρε αδερφέ, εικονιδιάκια, mouse όλα αυτά;
Δεν πάμε καλά.

Οκ, ένα floppy και πολύ ψάξιμο στο Internet αργότερα, βρίσκομαι αντιμέτωπος με τον χειρότερο εφιάλτη μου. Η μοναδική λύση ειναι να στείλω mail στο support της Supermicro και να ΠΕΡΙΜΕΝΩ να μου απαντήσουν. ΓΚΡΡΡΡ...
Και γιατί πρέπει να υποστώ αυτήν την δοκιμασία; Γιατί το X7DVL-3 motherboard της supermicro έρχεται με τον LSI 1068E SAS SoftwareRaid Controller για τον οποίο υπάρχουν Linux drivers μόνο το RedHat Linux και το Suse Enterprise Server. Και γιατί, θα ρωτήσει κάποιος, εφ' όσον τα Linux είναι όλα Linux, δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις αυτούς τους drivers; Έλα μου ντε. Γιατί χρειάζονται διαφορετικοί drivers για τα windows xp και τα windows vista; Έλα μου ντε. Σε δουλειά να βρισκόμαστε. Αλλά, τέλος πάντων, ακόμα και αν μπορούσα να χρησιμοποιήσω αυτούς τους drivers, θα έπρεπε να κάνω κάτι που ονομάζεται “compile the kernel with the drivers”, που προσωπικά μου ακούγεται σαν κολονοσκόπηση χωρίς αναισθησία. Μμμμ, λέω να το αναβάλω για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο διάστημα.

Η λύση λοιπόν, είναι να απενεργοποιήσεις τον raid controller και να δουλεύει σαν απλός SAS controller. (κάτι που θα μπορούσα να το έχω πληρώνοντας 30 ευρώ λιγότερα και αγοράζοντας το X7DVL-i motherboard. Αλλά τότε δεν θα είχα την ευχαρίστηση να πρέπει να έρθω σε επαφή με πραγματικούς ανθρώπους – έστω και μέσω mail.) Για να γίνει αυτό πρέπει να “περαστεί” καινούριο firmware στον controller, το οποίο στο στέλνει η Supermicro μαζί με οδηγίες.
Παρασκευή απόγευμα λοιπόν, στέλνω το mail και περιμένω να περάσω όλη την επόμενη βδομάδα τσεκάροντας το Inbox μου κάθε 5 λεπτά για απάντηση.
ΧΑ!
Το ευρωπαϊκό support της supermicro όμως, είναι στην Ολλανδία (χώρα που αντιθέτως με την Ελλάδα παίρνουν τον πελάτη στα σοβαρά) με αποτέλεσμα Δευτέρα 9:14 το πρωί, να έχω λάβει mail με το firmware και αναλυτικές οδηγίες για το πως πρέπει να γίνει η διαδικασία – η οποία απαιτούσε δύο δισκέτες και ένα floppy βεβαίως!
Τώρα για ποιόν ακριβώς λόγο πρέπει να κάνεις όλη αυτήν την διαδικασία με floppy και δεν μπορεί να γίνει με cd, την στιγμή που μπορείς να τρέξεις ολόκληρο λειτουργικό σαν το Ubuntu 7.10 από το cd, είναι κάτι που μου διαφεύγει εντελώς. Προφανώς αυτοί που γράφουν drivers και firmware έχουν πέσει ομαδικά σε χρονοπαγίδα και ζουν στο ένδοξο 1986, όπου τα ολοκαίνουργια Amiga τους φορτώνουν το λειτουργικό με δισκέτες (πάλι καλά που δεν έχουν Commodore 64 γιατί θα μας στέλναν το firmware σε κασέτα)
Μια ώρα αργότερα, και ενώ το μεν το firmware update έχει τελειώσει χωρίς προβλήματα, η δε διαδικασία εγκατάστασης του Ubuntu 7.10 Server έχει αναγνωρίσει με επιτυχία τον δίσκο μου και έχει ολοκληρωθεί με ένα μεγαλειώδες reboot, αρχίζω να έχω μια απόκοσμη αίσθηση -αυτήν που η γιαγιά μου την έλεγε το “χάρισμα” - ότι κάτι δεν πάει καλά.
Βεβαία, αυτή η αίσθηση, μπορεί να οφείλεται και στο γεγονός ότι τα τελευταία 10 λεπτά ο υπολογιστής μου έχει κολήσει στο μήνυμα “Running local boot scripts (/etc/rc.local)”.

Οι τρεις μαύροι, ολοκαίνουργιοι, γυαλιστεροί server*, τοποθετημένοι σε σειρά μέσα στο γραφείο μου, με προσκαλούνε να παρατήσω ότι κάνω και να ασχοληθώ μαζί τους ΤΩΡΑ!
Παίρνω μια βαθιά ανάσα βάζω στην άκρη τα χαρτιά μου και πατάω το κουμπί στο ολοκαίνουργιο D-Link KVM switch μου.
Πιέζω ελαφρά το Power Button του πρώτου σε σειρά server και... ΒΒΡΡΡΡΡΡΡΡ!!!
Παναγία μου!!! Τι θόρυβος είναι αυτός; Μετανιώνω αμέσως που τσιγκουνεύτηκα να βάλω πιο σιωπηλά ανεμιστηρακια (πιο πολύ από όλα θα μετανιώσω, αργότερα, που τσιγκουνεύτηκα να βάλω floppy στους servers- “Floppy; Μα τι να το κάνω;” απάντησα στον πωλητή του Πλαισίου με ύφος χιλίων geeks) αλλά το ξεπερνάω γρήγορα για να προλάβω να χώσω στο cd το Ubuntu 7.10 LiveCD.
Σε λίγα λεπτά το desktop του Gutsy εμφανίζεται μπροστά μου σε όλη του την
δόξα.
Κλικ
System->Administration->Partition Editor->.....και... που είναι ο δίσκος;;;;;;

Έλα μου ντε.
Μισή ώρα αργότερα ανάβω τσιγάρο με το βλέμμα μου καρφωμένο στους server και τα αυτιά μου να βουίζουν ακόμα από τον εκκωφαντικό θόρυβο των φτηνό-ανεμιστήρων.
Και οι τρεις server παρουσιάζουν τα ίδια συμπτώματα. Αρνούνται την συνεργασία με κάθε τρόπο. Και όχι μόνο αυτό. Αλλά όταν ξεκαταχωνιαζω το αναθεματισμένο cd των windows xp για να δω μήπως το -πρόσφατα- αγαπημένο μου Linux μου κάνει κόνξες (ως αποτέλεσμα της πρόθεσης μου να εγκαταστήσω σε έναν από τους server windows server 2003), η οθόνη του installation που με προτρέπει να πατήσω F6 για να φορτώσω έξτρα scsi drivers, με κάνει να συνειδοτοποιήσω την τραγική αλήθεια.
Εν αρχή ην το Floppy.

*Ιδού το configuration:
SERVER CHASSIS SUPERMICRO SC743T-650
SERVER BOARD SUPERMICRO X7DVL-3
CPU INTEL DUAL CORE XEON 5050 (3Ghz)66
HDD SAS CHEETAH 73GB 15.000 3GBs 3.5ms
RAM TRANSCEND 1GB 533Mhz DDR2 FB ECC (x2)